MFD (Multi-function display) مجموعه ای از نمایشگرها را به صورت دیجیتال و با ظاهر آنالوگ نمایش داده و به سهولت به جای چانل اینسترومنت آنالوگ آن نصب می گردد.

MFD ها در هوانوردی، ابتدا در هواپیماهای نظامی منشأ گرفتند و بعداً توسط هواپیماهای تجاری، هوانوردی عمومی، استفاده از خودرو و استفاده از کشتی مورد استفاده قرار گرفتند.

MFD ها بخشی از عصر دیجیتال هواپیماها یا هلیکوپترهای مدرن هستند. مزیت MFD نسبت به نمایشگر آنالوگ این است که MFD فضای زیادی را در کابین اشغال نمی کند، زیرا داده ها می توانند در چندین صفحه ارائه شوند.

بسیاری از MFD ها به خلبانان اجازه می دهند مسیر ناوبری، نقشه متحرک، رادار آب و هوا، NEXRAD، سیستم هشدار نزدیکی زمین، سیستم جلوگیری از برخورد ترافیکی و اطلاعات فرودگاه را روی یک صفحه نمایش دهند.

در فناوری مدرن خودرو، از MFD ها در خودروها برای نمایش اطلاعات ناوبری، سرگرمی و وضعیت خودرو استفاده می شود.

ابزارهای دید در شب (NVC)،( Night Flight Concepts)

شامل تکنولوژی‌های متفاوتی مثل رادار مادون قرمز FLIR و همچنین عینک دید در شب هلیکوپتر هستند. ساده‌ترین تشبیه برای توضیح دادن نحوه عملکرد این عینک دید در شب، یک دوربین فیلمبرداری است. ایده اصلی شبیه به این است که کاربر مستقیما آنچه را که به آن نگاه می‌کند، نمی‌بیند. بلکه به جای آن، یک تصویر الکترونیکی از صحنه را می‌بیند.

عینک دید در شب ممکن است تک چشمی یا دو چشمی باشد و مثل دوربین فیلمبرداری یک ابزار الکترو اپتیکال است. انرژی الکترومغناطیسی چه به‌صورت مرئی و چه به‌شکل مادون‌قرمز که در طول شب از زمین منعکس می‌شود، از طریق لنز شیئی، وارد عینک دید در شب هلیکوپتر می‌گردد.

عینک‌های دید در شب هلیکوپتر برروی کلاه نصب می‌شوند و نیروی الکتریکی آنها توسط یک بسته باتری که روی پشت کلاه نصب شده، تامین می‌گردد. کاربر با استفاده از این ابزار، مثل هر دستگاه نوری دیگری، گزینه‌های مختلفی برای تنظیم تناسب و زوم کردن دارد.

عینک‌های دید در شب هلیکوپتر های فعلی، تقریبا ۴۰ تا ۶۰ درجه از میدان دید دایره‌ای شبانه کمکی را تامین می‌کنند

مزیت اصلی استفاده از این فناوری در هوانوردی، افزایش آگاهی موقعیتی در شب برای خلبانان است. البته باید این را در نظر داشت که با استفاده از این تکنولوژی در هنگام شب، تصویری شفاف و واضح مثل روز روشن را در اختیار نخواهید داشت؛ ولی به کاربر این امکان را می‌دهد تا اشیایی که معمولا در هنگام شب با چشم دیده نمی‌شوند را ببیند. این احتمال برخورد با زمین یا موانع مصنوعی را کاهش خواهد داد.

مدار این مجموعه شامل یک سنسور ورودی می باشد که در اطراف موتور نصب شده است(این سنسور در نقش یک مقاومت می باشد).

خروجی مجموعه نیز چراغی را در کابین فرمان می دهد .اگر در هنگام پرواز بالگردان، قسمتی از موتور آتش بگیرد سنسور ورودی گرم شده تغییر وضعیت می دهد و خروجی فعال شده و باعث روشن شدن چراغ مربوطه در کابین خلبان می شود. در این حالت خلبان با توجه به اینکه کدام یک از موتور ها آتش گرفته است مخزن مربوطه به آن موتور را فعال کرده و باعث پاشیدن مواد آتش خفه کن بر روی قسمت های مشتعل می گردد.در هر بالگردان دو نمونه از این مجموعه استفاده گردیده که برای هر یک از موتورها یک عدد مجموعه آشکار ساز در نظر گرفته شده است.

این مجموعه برای آشکار سازی محدوده سرعت زیاد و کم دو موتور 1 و 2 و روتور اصلی بکار می رود.

در صورتی که هر یک از دو  موتور به هر دلیل شرایط LOW SPEED  را دارا شد و به سرعت کمتر از 2000+5000 PM برسد. سیگنال تصویری (روشن شدن لامپ)فعال شده و در روی  INSTRUMENT PANEL  نمایش داده می شود. در صورتی که سرعت روتور اصلی به کمتر از 5+300 رسید یک سیگنال تصویری (روشن شدن لامپ) و یک سیگنال صوت جهت هشدار فعال می گردد و در صورتی که سرعت روتور اصلی به بیشتر از 334=5 PRM  رسید فقط سیگنال تصویری فعال می شود .خلبان قادر است توسط یک سوئیچ ارسال این سیگنال به  HEAD SET  را قطع کند. 

وظیفه باتری تغذیه  MAIN BUS  بالگردان در یکی از دو حالت ذیل می باشد:

1 – در هنگام استارت (زمانی که امکان دسترسی به منبع تغذیه خارجی نمی باشد.)

2 – مواقع ضروری (از کار افتادن هر دو ژنراتورها یا یکی از ژنراتورها زمانی که از سیستم سلاح استفاده می شود.)

این سامانه یک سامانه کمک ناوبری دیجیتال (ماهواره ای / رادیویی) می باشد که با نصب و تلفیق آن بر روی بالگرد، امکان هدایت ، موقعیت یابی و مسیریابی از طریق ماهواره (سیستم GPS)  و همچنین امواج رادیویی باند VHF  (سیستم VOR)   را به خلبان میدهد.

این سامانه، متشکل از 2 ماژول با قابلیت مستقل زیر می باشد:

1-ماژول GPS  : دریافت اطلاعات ماهواره ای (از قبیل موقعیت، سرعت و … بالگرد) و انجام محاسبات ناوبری بر اساس اطلاعات پایه موجود در کارت حافظه و نمایش آن بر روی نمایشگر موجود در یونیت GNS  .

2-ماژول VOR / GS  : دریافت اطلاعات زاویه VOR/ GS از ایستگاه زمینی و نمایش آن بر روی نمایشگر خارجی VOR  نصب شده بر روی اینسترومنت بالگرد.

سامانه ترانسپوندر مبین 92 محصول شرکت صنایع الکترونیک ایران ، بومی و بهینه سازی شده سامانه APX92 (سامانه IFF سازمانی بالگرد طوفان و محصول شرکت Liffon آمریکا ) می باشد، که مناسب برای انواع هواپیماها و بالگرد هاست.

این سیستم جهت ایجاد امکان شناسایی و رد یابی وسایل پرنده های مجاز از غیر مجاز توسط برج مراقبت ، بر روی بالگرد نصب می گردد . جهت استفاده از این سامانه و امکان ارتباط با پرنده ، برج مراقبت نیز بایستی مجهز به تجهیزات مربوطه باشد.

این سامانه در حالت های (مد های) 1 ، 2 ، 3/A  ، به حالت I/P  و مد اضطراری کار میکند.

با تلفیق سامانه ATC  با یونیت دیجیتایزر ارتفاع (AD)   قابلیت کار در مدC  این سامانه نیز فعال می شود که در این مد، علاوه بر کد شناسایی خاص پرنده پروازی آن نیز به برج مراقبت فرودگاه ارسال می گردد.

این سامانه، موقعیت تقریبی محل سقوط بالگرد(فعالسازی بصورت اتوماتیک ) و یا سانحه (فعالسازی بصورت  دستی توسط خلبان) را به شرط عدم آسیب اساسی به فرستنده سامانه و اتصالات الکتریکی آنتن در حین سانحه، با انتشار امواج رادیویی در باندهای فرکانسی مشخص و همچنین با  امواج صوتی (صدای بلندگو) به گروه های امدادی جهت تسریع در یافتن محل بالگرد اعلام می کند.

دستگاه ARTEX C406-1HM  ، یک فرستنده ارسال امواج اضطراری بر روی فرکانسهای  MHZ 243  ،  MHZ 121.5   و MHZ 406   می باشدکه به صورت اتوماتیک پس از سقوط (crash)  پرنده ، پالس های امداد را بر روی فرکانس های 121.5 و 243 MHZ برای تیم امداد ارسال می کند.

در صورت فعال شدن ، این سامانه علاوه بر پالسهای رادیویی VHF و UHF پیامهای دیجیتالی حاوی کد شناسایی خاص سامانه به همراه کد کشور دارنده سامانه را در فرکانس MHZ 406  به صورت اتوماتیک برای ماهواره های Cospas / Sarsat امدادی ارسال میکند که در این صورت امکان شناسایی و جستجو برای پیدا کردن پرنده حادثه دیده کاهش پیدا میکند.

این سامانه برای هر سه فرکانس کاری خود ، یک آنتن مشترک دارد که در قسمت دم بالگرد (Tail)  نصب میگردد.

به دلیل دارا بودن سنسورهای G-Switch  داخلی 6 محوره، این سامانه سقوط بالگرد را بطور اتوماتیک حس میکند و نیازی به نصب سنسورهای خارجی نمی باشد.

این سامانه به طور بالقوه دارای قابلیت کار در مد 4 نظامی (مد ملی) نیز می باشد که در صورت اجرایی شدن مد ملی در کشور و افزودن کامپیوتر رمز و کارت سخت افزاری مربوطه به این سامانه ، این مد نیز فعال می گردد.

این سامانه بطور کلی شامل کنترل پانل ، واحد فرستنده / گیرنده (R/T) |،یونیت دیجیتایزر ارتفاع و یک عدد آنتن بوده و در فرکانس 1030 MHZ  در حالت گیرندگی و در فرکانس 1090 MHZ  در حالت فرستندگی می باشد.

یونیت دیجیتایزر ارتفاع (AD)، برای فعالسازی مد عملگردی C (اندازه گیری ارتفاع )ترانسپوندر ، در بالگرد نصب می گردد. این یونیت قادر به اندازه گیری ارتفاع تا 30750 پا و ارسال کد گری به صورت پارالل در خروجی  و همچنین اندازه گیری ارتفاع تا 42000 پا به صورت کد گری پارالل و خروجی سریال به صورت همزمان می باشد.